Þehzade Mehmet’ in has bahçesinde, Oturdum yeþil çýnar altýnda. Seyrettim âlemi, bahçede koþuþan çocuklarý, Diz dize oturan yaþlýlarý, Ýþinden evine dönen kadýný,erkeði Eh bu koþuþturmalar, Hepsi faninin meþakkati.
Gelelim asýl has bahçeye; Beni aldý götürdü, bensiz yýllara. Has bahçenin içinde, Fatihin büstüne selam vermiþken Fatih küskündü, kýrgýndý, kederliydi. Yüzüne baktýðýmda, gözlerini kýstý, Boynunu büktü! —Gördün mü? Beni ne hale koydular, Önce sebillerimi yýktýlar Artýk kurnalardan sular akmýyor, Ýnsanlarý susuz býraktýlar. Gök kubbeye ulaþan sevilerimi kestiler, Asýrlýk çýnarlarýma kýydýlar Kumrular yuvasýz kaldý, Göçüp gittiler. En son gelen bülbül dalým, kolum yok diye Düþtü kanadýný kýrdý, Onu gören bir kedi, bülbülü kapýp gitti. Her gün biraz daha duvarlarýmý yýkýp Topraðýmý çalýyorlar. Yüzlerce insan geçer kapýmdan Dönüp yüzüme bakmazlar. Gün gelecek buralarda fazlalýðým diye Has bahçemden de, atacaklar. Kültürel deðer dediler, büstümü diktiler Sonra tepeme, tepeme vurdular. Þehzade Mehmet’in has bahçesi Oldu siyasilerin kar Akçesi.
Þimdi dinle! Daha on iki yaþýmda Manisa’ ya Vali’ idim ben! Yirmi bir yaþýmda Ýstanbul’u feth edendim ben Çað açýp, çað kapatandým ben! Dünyada zulme karþý koyan kahramandým ben, Ben, beni anlatmaya kalksam tarih gücenir,
Mehmet’in has bahçesi artýk çiçek açmýyor, Bülbüller baða konup, þakýrdayýp ötmüyor, Yoldan geçen yolcular, dönüp yüzüme bakmýyor, Viran olan sebilden rahmet suyu akmýyor.
Has bahçemi kurutan halkým, Yahudi Yakup gibi zehirliyor beni.
Manisa 28.02.2009 Manis’ mýz Þehzadler Belediyesi sýnýrlarý içerisinde olan, Fatih Parký için yazmýþ olduðum þiirim. Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlem ÇETİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.