BEN VE İÇİMDEKİ BEN

sürekli çene yarýþtýrýrlar,
ne konuþtuklarý,
ne konuþacaklarý,
umrumda bile deðil,

kulaðým deðmez,
yüreðim dokunmaz,
bozuk plak ayný yerde,
çatýr çutur sese boðulur,

öyle bakarým,
lambalar yerinde mi,
camlar sallanýyor mu,
sonra bir de kendime bakarým,

belkide bir tartým,
düþ’ün öfkeye,
öfkenin korkuya,
bir ayaklanmaydý bu,

durup durup, fýrlamam,
lambalar, camlar,
hepsi yerli yerinde,
bir ben bana, bana beni anlatýyor,
belkide sadece ben ve içimdeki ben konuþuyor…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözþiirleri
#sibel_karagoz
Sosyal Medyada Paylaşın:

Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

İÇİME ÇEKMEK İSTERDİM BİR KIRMIZI BALON SOnsuz Yol UÇUN KUŞLAR UÇUN SARI PAPATYA O TREN KALKTI KARA GÜL HÜZÜN EYLÜL EYLÜL AKAR 3 Aralık Dünya Engelliler Günüymüş bize her gün... GÜN AYSIN