KAYBETMENİN KİTABINI YAZDIM BEN

Çürümüþ düþler gibi diþimin kovuðunda kalan hayaller
Zýpkýn misali koþturduðum ömrün tarlasý
Nadasa aldýðým binlerce duygu aralýksýz içtimada
Þehrin þebekesini basmýþ isyanlar
Þehir þiire özenmiþ
Þairse þehre
Kýyýlan semtler
Ýçim kýyýlsa ne ki açlýðým bir ömür
Kaybolduðum limanlar
Kaybetmenin kitabýný yazdým ben, sevgili bayým.

Hicreti hüzün
Ak saçlý tonton dede
Dünde kaldý komþuluðun sevecen yüzü
Ve çocukluðum daha dün gibi
Sevgi arsýzý asla terk edilmeyecekmiþçesine
Sudan sebeplerle yarý yolda kaldýðým
Ve caným yandýðýnda anladým artýk bir çocuk olmadýðýmý.

Hüzünse meþrebi geniþ
Hazansa bazen gevþek bir bulutta raks eden yaðmur gibi
Meali ömrün
Küfesi dolu dolu hüznün
Kifayetsiz kimi zaman
Kindar yüreklerden alabildiðine uzak
Semt pazarýnda saklý bir tezgâh gibi
Yüreðimi serdiðim
Gübremse özlem
Günyüzü görsem de görmesem de gülümseyebildiðim

Girift bir taslak adeta mevsim
Þüheda düþleri mazinin
Sulh bildim celp ettim
Cebbar gölgem
Ýstifli olduðum duygularýn sistematik rüzgârý
Her içime ters ettiðim ne ki
Ters yüz yaptýðým bir kazak gibi
Kazýk kakmasam da hayata
Yediðim kazýklarýn haddi hesabý yok iþte.

Zarflar boþ
Mektuplar kayýp
Adresim yaðmalandý
Duygularýmsa linç edildi
Bilemedim iþte bilemedim
Sevgisizliði oysaki ben dindirecektim.
Sevdim sevebildiðimden de fazla
Arz ettimse altýn tepside
Geri dönümü ise facia
Bir zikir bir de fikir nasýl aynýysa
Modern zamanlarýn sefil derviþi
Dermaný yitik bir mecra
Dertop olmuþ yüreðin solduðu günbegün
Hazanýn muadili olduðum deðil asla yalan
Hizaya getiremediðim kadar insanlarý
Ýnsafý da elden býrakmadan.

Ýhalesi bana kalmýþ bu imkânsýz aþkýn
Þeceresi yalnýzlýðýn ve mahzun kalbim
Heceler dizdiðim binlerce rafý zihnimin
Ayaklý kütüphane olmaya meylettiðim
Oysaki ayaklanan kalbim ve iç sesim
Darmaduman olmuþ bir semazen
Sazý da sözü de dinmek bilmeyen
Nazarýnda neysem neyim insanlarýn
Yeter ki solmadan yüzüm, essin rüzgârým
Þerh düþtüðüm binlerce dize
Dingin bir ruh olmanýn dinmeyen özlemi ile…



DOSTLARDAN ÝNCÝLER


Rüzgâr hep tersinden esmiþ
Bazen savurup geçmiþ seni
Bilmediði bir þey var o deli rüzgârlarýn
Fýrtýna çýkaran da sensin
Esip þiire ses olanda sensin
Kaybeden gidenler olmalý
Çünkü yüreðin hep ayný yerde
Sevgiyle bakýyordu herkese
Þiirin beni anlatýyor sanki
Belkide bütün þairleri
Bütün insanlýðý
Kaybettiðimiz çok kitap var hayatýmýzda
Kimi þiir oldu kimi roman
Bir masaldý bu hayat
Yaþandý gitti say.......TEÞEKKÜRLER SEVGÝLÝ GÜMÜÞ KALPLER ARKADAÞIM


Zaman geçer onca, yazý silinmez
Kaç gün yýl oldu kesin gorunmez
Sað mýyým, sayri mý kesin bilinmez
Bu nasýl bir taddir sözler yetinmez....TEÞEKKÜRLER DENÝZ TAYANÇ HOCAM



ah kuðu kuþum
ah ahu gözlüm
ah gül yüzlüm
sen kaybetmenin kitabýný yazdýn
ben yokluðunun hitabýný
bir umutsun sen
ha yaðdý ha yaðacak bir bulut
sen yaðmur ol yað
ben ýslanmasam namerdim....TEÞEKKÜRLER DÜÞLER SAÐANAÐI HOCAM DOSTUM



Cideli monam
Sen gül ol baðýnda bülbül olayým
seher yeliyle her sabah çileðim seni
bir yaprak çiçek diken eyle eyle bini
sevdiðim döktüðüm bunca dil yeter
aðlatma sabah namazýnda gayrý dile beni.... TEÞEKKÜRLER EM HAKÝM ÜSTADIM

Sosyal Medyada Paylaşın: