DERSİN 2
Þayet sorar ise dostlar yarenler,
Yüzünden bin parça düþüyor dersin.
Düzeni kalmamýþ dünya üstünde,
O bile kendine þaþýyor dersin.
Býrakmýþ kendini kopmuþ hayattan.
Nâçar düþmüþ garip, o son murattan.
Kýlýçtan keskinmiþ, zormuþ sýrattan.
Bir serap peþinde koþuyor dersin.
Çözmüyor dilini maziye dair.
Boþ sözler ediyor, susar vesair.
Son birkaç atýmlýk kalbinden hayýr,
Gelmez iþte boþa taþýyor dersin.
Bir sitem mektubu þimdi ellerde.
Þiir þiir gezer olmuþ dillerde.
Bazen hoþ bir sada olur tellerde,
Bazen de çizmeyi aþýyor dersin.
Her satýrý ayrý gamdan dem vurur.
Acýlara mýsra mýsra gem vurur.
Hem acýr kendine aðlar, hem vurur.
Yarasýný her gün kaþýyor dersin.
Mesut’um velhasýl uzatma sözü.
Daðlý de yüreði, yoldaymýþ gözü.
Tüketmiþ ömrünü, kaybetmiþ özü.
Kendinden bihaber yaþýyor dersin.
Mesut ALTUNKAYNAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut ALTUNKAYNAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.