oysa ki ,
hiç sevmediðim kadar seviyordum seni
hiç gülmediðim kadar gülebiliyordum yanýnda
ve hiç aðlamadýðým kadar aðlayýp ferahlýyordum dizlerinde
hiç yapmadýðým þeyleri yaptým seninle
kimseyi umursamadan
yanýnda unutuyordum herþeyi
üzüntülerim köpük köpük taþýyor
yokolup gidiyordu avuçiçlerinin þefkãtinde
hem annem oluyordun
hem babam
yanýbaþýmda iken bile
vatanýým kadar özlem kokuyordun buram buram
hani çok hastalanmýþtým ya birgün
nasýl sabaha kadar beklemiþtin beni
annemden sonra ilk kez
biri benim için endiþelenip
fedã etmiþti uykusunu
âhhh þimdi esse delice rüzgâr
martýlarýn bembeyaz kanadýnda taþýsa kokunu
merhem olsa dumaný tüten yaralarýma
naftalin kokulu sandýktaki hatýralar kadar bahtiyar olsam
çalsa en sevdiðimiz þarký
kapatýp gözlerimi en güzel rüyayý görsem
meselâ bu sabah uykudan beni sen uyandýrsan
bakarken gözbebeklerime
bulutlar delice aðlasa
sona erse bu kahrolasý ayrýlýk
aþkýn bahtý gülse
senede birgün deðil
hergün yürüsek elele
sihirli bir deðnekle
gurbetin içinde gurbetlik sona erse
..
yoksa unuttun mu beni diyorsun
insan hiç unutabilir mi
yere göðe sðdýramadýðýný
hasret deðirmeninde un ufak olduðunu
aþk odunda çýra gibi yandýðýný
kanatsýz uçtuðunu
küçücük kalbindeki dað gibi acýlara iyi geleni
en sevdiði yemiþin tadýný
babaanneden yadigâr adýný
herþeyi
herþeyi unutabilir
ama ona dünyayý baðýþlayaný nasýl unutur
unutmam için nefessiz kalmam
dünyanýn en nankörü olmam gerekir sevgilim
ãhhh sevgilim
söyle bana
peki sen unuttun mu ettiðimiz yeminleri
uçan bütün kuþlar þahitti
dans eden bütün kuðular
kumlardan kule yapan çocuklar
bir asra deðer ömürlük yaþayan kelebekler
yuva yapan karýncalar
en çok da Allah
ben bozmadým masumiyetle koruduðum yeminimizi
dualarla sarýp sarmaladým güzelce
saklýyorum yüreðimin en güzel köþesinde
ya sen sevgilim..?
nagihan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.