kimsesizliðin kãhýr yanýðý sütüyle emziriyorum düþlerimi
can çekiþiyor umudumun ak kanatlý kýsraðý
bedenime hüzün kuþlarý yuva yapmýþ
kuruyan damarlarýma can vermek istercesine
yaþam enjekte etmeye çalýþýyorlar bir sýkýmlýk canlarýyla
takátim kalmamýþ hiç bir þeye
ömrümün son demlerini uzatmalý oynuyorum hayat perdesinde
bütün fragmanlarda baþrolde ben
bir tek pollyannacýlýk rolünü baþaramýyorum eskisi gibi
darda kalýnca parmaklarým dört nala koþuyor
bütün kulvarlarda benim þiirlerim yarýþýyor
yüreðimin helál süt emmiþ teriyle siliyorum dudaklarýmýn morluðunu
topu topu hepsi kendimi iyileþtirme çabalarým
sadece günlerimin ömrünü saniye saniye uzatýyor
bugün günlerden onbeþ kasým
saat 06:13
konum bildirimi yok
sinyal çok zayýf
yaþama dair izlrere rastlamadý
bipppp sesleri
baþým saðolsun
.....
henüz giyinmemiþken gökyüzü güneþin altýn yaldýzlý elbisesini
açýktan açýða náif bir dille selâm veriliyor gurbetin öksüz yetim topraklarýnda
duyan ben
aðlayan da
ve ben gözlerinden öpüyorum kimsesizliðimi son kez
.....
þimdi
martýlara adadýðým þiiirlerin hatýrýna
üç kulhu, bir elhâm gönderin yeter
....
nagihan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.