Azil

bi þiir çekti bedenimi ve annemi terk ettim

ölü yazdýlar kimliðime haramisi kýrklanmýþlar
elleriniz nasýl da beyaz dedim
sararmýþ diþlerini etime batýrdýlar
bu bir kâbus olmalý Allah’ým
beni sevgilimin kemiðinden oydular

-sevgilim nerdesin ömrümün elli ikisiyim-

bize duvar ördüm senin çekik gözlerinden
tarihin tekerrürü tam buradan baþlýyor
kes göbek baðýný sokratik gülüþümden
denemesiz yanýlgý bizi þerre yoruyor
ýrkýma yabancýyým
yabancýyým soykýrýma
savaþlar savaþlar
hep barýþsýz þûralar
bir senin sesinle duruluyor
ters gidiþe meyal o bulanýk sular


bize gömlek biçtim kol düðmesiz baðlanmalý
bilincimin bel kemiði omurgana saplanýyor
al aklýmý baþýmdan
baþým dünya çöplüðü
tamam þifa versin evrenin yasalarý
tutup atsýn zehrimizi
yeter hergün bayram havasý

-sevgilim nerdesin ömrümün kýrkýncý gecesiyim-

bize kale imarladým çok siyasi kuþatýyorlar
çok örgüt çok asker çok kan oluyor cennetim
bir devleti yýktým
böldüm tek topraklý milletleri
-benim derdim demiyorum sen benim sevgilimsin-
benim sevgilim sana kavuþmakken
beni el-aþktan içerde tutuyorlar

-sevgilim nerdesin ömrümün on beþiyim-

bize ülke kurdum ne asya ne avrupa
gözlerin gibi uzak bir rüya
ellerin kadar bitimsiz
psiþik bir uykuda
atlassýz geziyorum bedeninin coðrafyasýnda
kýzlarýn gözü yaþlý on beþliler pusuda
bir tarihi yazýyor yaratýlýþ destanlarým
ilk þairi ben doðurdum
þiirler ulasýn diye sana

-sevgilim nerdesin ömrümün yedisiyim-

bize mezar yazdým sanatýn i mgesiyle
ne tarih ne felsefe
ne buhranlý akþamlar
taþlarý veren bendim
recmime koþan sen
bütün halklar haklarýný bende sýnadý
sana bi þey oldu
tarih bizi tozlarýna sakladý


-sevgilim nerdesin ömrümün ilk gecesiyim-


bi þiir çekti beni
annemden ayrýldým
bi þiir sevdi beni
koþup sana sarýldým


dünya küçük ben büyüdüm sevgilim
kapat/sana gözlerimi
senden sonra ölüm giydim


sevgilim bu þiiri azmettiren benim
sen þahit bile deðilsin


hz


15 aðustos 



Sosyal Medyada Paylaşın: