Nasýl bir vefasýzsýn, vicdanýn yok mu senin Bitmeyen gecelerde, rüyalarý terk ettin Hep taze bahar kalýp, solmasýn beyaz tenin Deðiþtin sen diyorsun, bunu nasýl farkettin
Sen ki nereye gitsen, peþin sýra gelirdim O anda niyetini, bir bakýþta bilirdim Ben ki her gülüþünde, ilk baharý görürdüm Gözlerine bakýnca, orda durup çarkettin
Her zaman kýskanýrdým, þu bade içenleri Ýmrenerek bakardým, güzeli seçenleri Bir bir sýralýyordun, içimden geçenleri Öyle bir an geldi ki, mutluluða garkettin
Daha benzerin yoktu, gönül yakýþlarýnda Saçlarýna her renkten, çiçek takýþlarýnda Kimseye benzemeyen, masum bakýþlarýnla Sevda denen iksiri, damarýma zerkettin
Elbette seven yürek, kurallara tabi de Tüm coþkun nehirlerin, bilinmiyor debi de Tam parkýn ortasýn da, sanki büyük abide O aðacýn altýný, bana saray, barkettin
Benle vuslata koþu, muradýna ermedin Aþkýný halý yapýp, þu önüme sermedin Madem seviyor idin, bir kez ümit vermedin Neden bana gönlünü, yýllar yýlý berkettin
Lüzumsuzu býraktýn, halden bilmeze gittin Bu yüzden çekinmedin, sýlaný da terke ettin Ömrün ah ile geçti, büyük acýlar tattýn Gönül köþküme deðil, baþka gönle parkettin
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk LÜZUMSUZ
BERK: Katý, sert, çok saðlam
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.