EMSALSİZ BİR SEVGİYDİ BENİMKİ...

Kanýma girendi özlem.
Aþkýn rabýtasý sözcüklerim
Yalnýzlýk varsýn olsun sökün eden
Top yekûn uðurlamýþtým ben iblisi ve zalimi
Karanlýðýn mezarlýðýnda hala aydýnlýk kalabilmenin de meali.

Sözcüklerle saf tuttuðum hayatta
Af edemediðim kadar kendimi
Safran sarýsý bir iklimde baþ eðdiðim evrenin nüktesi

Hazýr ol da geçmiþti madem bir ömür
Selameti açýsýndan yalnýzlýðýn
Tefe tutulan saf varlýðým
Bazen kavisli yollarda uðurladýðým
Dünün güftesi
Günün ebedi hücresi
Asýlý kaldýðým göðün kancasý
Karambole uðramýþ bir sözcükten arda kalan
Hazaný kundaklayan rüzgâr gibi
Esiri olduðum kader
Kederi dahi kabullendiðim kadar
Minvali umut ve coþku
Cennetin yolcusu içimdeki sefil yolcu

Ýçerlediðim deðildi artýk hayat
Bilakis içtiðim kana kana
Kaybolduðum deðildi artýk ufuk
Baþ koyduðum kadar umuda ve yarýnlara
Tutulan nutkum
Tüten dumaný çayýmýn
Demlenmiþ bir yorgunluk
Kýblemde tutuk bir sözcük
Baþa döndüðüm her gün
Boþ veremediðim ne varsa ömrün
Müptelasý bir saka kuþu

Sarkacý kýrýk dünün
Hali hazýrda kayýt açtýðým bir günlüktü mademki þiir
Þirazesi kaymýþsa insanlýðýn bana ne
Bana neci bir zihniyeti sevmesem de
Adabý muaþeret kanunlarýndan aldýðým ilhamý
Ve iþte tutuþmuþtu etekleri karanlýðýn

Hibe ettiðim bir ya da nice duygu
Hazzý doðrunun
Haiz olduðum o tek zerre kavuþulasý bir hasat
Ekin zamaný geçmiþti madem
Ve iþte biçiyordum ektiklerimi
Bir içimlik deðildi yazdýklarým
Bir ömürlük vecizeler asýlýydý
Askýntý olan hüzne dahi sahip çýkmýþken kalemim

Kelamý yitik bir günde verdiðim
Selamý kimse almayý çok gören
Sadýk olduðum kadar Rabbime
Sandýðýmdan da fazlasý saklýydý sandýðýmda
Seferi tanýðý sözcüklerin
Þahlanan yüreðim zemheride saklý o esintinin
Bir sonrasý
Esefle kendime söylendiðim
Oysaki bendim ben
Benim beni çok sevmesi gereken
Biz olmaya dönük
Dünde saklý sönük bir ýþýk
Elasý gözlerimin
Edasý yitik sözcüklerimin
Ýman gücümle yürüdüðüm ve de yürüyeceðim
O uzun yol
Hemhal olduðum kaderinse asýl sahibi

Elbet emsalsiz bir sevgiydi benimki
Seðiren gözümden akan yaþýn isyaný
Ýhlas içinde yürüdüðüm yolun bekasý kayýtlý
Bir nidadan,
Bir naradan,
Bir de ses etmediðim kadar bir ömrü serdiðim
Þunca þiirin her bir tanesi bendim aslýnda beni:
Kimse dünyamda saklý
Etmiþ olsa bile beni benden

Kavuþtuðum þüheda mazimden
Damlayan her damla
Göz pýnarýmda saklý bin bir seda
Semanýn saklý tuttuðu tebessümüme dokunan ihlasla
Elbet Ýlahi Aþkýn zaferi
Elimden kayýp giden onca þeyin ardýnda
Kalan bendim yine ben
Seferi tanýðý hüviyetimin kana kana ç/aðlayan kalem.


Sosyal Medyada Paylaşın: