akþam diyorlar, akþam saat beþ, altý, yedi… bir akþamdýr gidiyor,
oysa gün yirmi dört saat, hiç düþündünüz mü? sanmam, bu akþam huzur düþürmek, içine de gülüþ býrakmak istiyorum,
huzuru uyutmak, neþeyi kahvaltýya çalmak, düþlerken zor deðil aslýnda, mutlu bir gün karþýlamak,
oysa ki küçücük bir fýndýk kabuðunu, doldurmayan daðlar yaratýyoruz, iki oda bir salon takýmý da diziyoruz, niye kahýrý alýp baþ köþeye oturtuyoruz,
anlamak mümkün deðil, iki gün aydýnlýðý görecektik, iki dal topraða ekecektik, meyveyi ya görecek, ya görmeyecektik, niye dar ediyoruz ki dünya denen yerküreyi… Sibel Karagöz #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.