Ateş ve su

Asýrlardýr ortasýndayýz yangýnýn
yüreðinden mi getirdi
nereden buldu insan
hangi cehennemin iþi bu ateþ
ve su nasýl bir ýzdýrabýn sonucu
kirpiklerinin arasýndan
düþerken yüreðimin çöllerine
göz yaþlarýn kadar masumdu
bir o kadar hayattan bedevi
zindan müptelasý Yusufun ve
ateþ heveslisi Ýbrahimin sevgilisi
hepimizin tek olan Tanrýsý

sýrtlanlar diþliyordu insan yaným
ateþ yutuyordum her yeni gün
geceye düþünce ellerimin ayasý
su hasretiyle yanýyordum doðrusu
tutamýyordum usanýyor uðurluyordum
kaçan kurtuluyordu yahut
ben öyle sanýyordum unutuyordum
israfilin ötmeyen borusunun uzunluðunu
hýzýr ile yoldaþlýk yaptýðým zamanlardý
dayanamazsýn dedikçe yak diyordum
ateþ yüreðime düþmüþ ben peþine
sevda heves yok bundan gayrýsý…

lakin dün gece son yýldýzým da
takýlýp gitti bir çobanýn peþine
geçti sýrat köprüsünün üzerinden
gerçeðin üzerini kaplayan ateþ
son bir çabayla haykýrdý
insan yüreðisin çabalarýn boþuna
seccadeler yýrttýran nefsimden kaçýþ
yalan suya döndü ölümü gördü
su gibi saf duru senden sana akýþ
ansýzýn karardý kandilleri semanýn
ýzdýrabýmdan su buhar olup ateþe döndü
sevdalým git artýk yalan ateþi söndürdü



Sosyal Medyada Paylaşın: