Bir Tablet Üstüne
Bu tablet
Çok yol katetti
Yerin tam da merkezinden....
Öyle sýcak, öyle yoðun......
Bu tablet,
Gezdi bir hayli
Okyanuslar üzerinde....
Öyle uzak, öyle engin....
Omlet yaptý Spartaküs onun üstünde,
Son çarpýþmasýndan önce....
Tek þeydi o,
Kölelerin olan....
Öyle ender, daha deðerli, elmastan....
Bir kalkan olarak taþýdýlar Alman köylüler onu,
Yaþça Ortaçað insanlarý ama kafada deðil....
Verimlice kullandý Afrikalý köleler onu,
Kýzgýn göðe karþý þemsiye olarak....
Öyle kullanýþlý, öyle rahatlatýcý....
Kuþandýðýnda silahýný Ho Çi Min,
Yalnýz deðildi....
Halký, eritip bir kapta onu,
Tanklar yaptýlar, bombalar, uçaklar....
Öyle uçucu, öyle uyumlu....
Gandi, öz-i mgesi olarak sahipti ona,
Bakarken kendine aynada....
Bir tablet, anlaþýlmaz,
Ama bilir ner’de durulmalý dünyada....
Öyle bilinçli, öyle mütevazi....
Duvar kaðýdýydý Lumumba’nýn,
Ofisinde, evinde....
Düþtü mü güneþ duvarlara,
Yayýlýr Afrika üzerine....
Öyle kocaman, öyle sevecen....
Yarým yüzyýl önce sahipti ona Behrengi,
Aras nehri kýyýsýnda,
Kýlýcý olarak küçük kara balýðýn.
Nere gider, bilirdi onu da....
Öyle küçük, öyle aðýr....
Bir bayrak oldu ellerinde Marks’ýn,
Avrupa’dan Asya’ya dek....
Ýngiliz Müzesi’nde ne yazdýysa,
Farklý deðildi ondan pek fazla....
Öyle yorucu, öyle tanýdýk....
Ne yazýyor? Görebildin mi?
Ne görebilir Hintli gözler,
Hintli eller nasýl dokunur,
Þafak ona sýzdý mý bi’?...
Eþitlik, kardeþlik, özgürlük ve aþk!
Söylemiyor daha fazlasýný tablet,
Ýnsanlarýndýr gerisi;
Spartaküs, Alman köylüler, Ho Þi Minh, Afrikalý köleler,
Gandi, Lumumba, Behrengi, Marks....
Bundandýr yaþanmaya deðer olmasý, soluk almaya deðer olmasý....
Ve bundandýr ki seviyorum seni -eþit, kardeþ ve özgür olmak için!...
Sýký tut o tableti, onu okþa,
Odur insanlýktan kalan tek hatýra....
Boðaziçi Üniversitesi, Ýstanbul, 2002
Kaynak: Gezgin, U. B. (2007). Gezgin Þiirleri (2000-2005) [Gezgin’s poetry]. Lulu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
UlaşBaşarGezgin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.