VEDA
Gidiyorum ey gönül senden de gidiyorum.
Bundan böyle kahrýmý sen de çekmeyeceksin.
Benimle hüzne dalýp bundan böyle benimle,
Kederlere, gamlara boyun bükmeyeceksin.
Çok yoruldun elimden belli sen de haklýsýn.
Ne siteme sabrýn var ne de çok meraklýsýn.
Üstelik göðüs denen bir mahpusta saklýsýn.
Parmaklýklarý bir bir tutup sökmeyeceksin.
Dinlen iþte gönlünce sana süresiz izin.
Unut yaþattýðýný talihsiz mazimizin.
Düþerse kulaðýna bir þarký hazin hazin.
Efkarýndan yýðýlýp yere çökmeyeceksin.
Mevsimi kýþ sayarým bahara gelmez derim.
Ne aðlarým gizlice ne yüzüm gülmez derim.
Soranlara sadece aþýklar ölmez derim.
Umut denen tohumu artýk ekmeyeceksin.
Olur olmaz zamanda dibimde bitme sakýn.
Ayaklarým gel derse peþinden gitme sakýn.
Olurya yetiþ dersem merhamet etme sakýn.
Kurþun olsan böðrüme gayrý sekmeyeceksin.
Mesut’um saçýmdaki aklar kara olmaz da,
Bir daha yüreðimde böyle yara olmaz da,
Vedalar ansýz olur onda sýra olmaz da,
Gidenlerin ardýndan yaþlar dökmeyeceksin.
Mesut ALTUNKAYNAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut ALTUNKAYNAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.