Sisliydi ve karanlýk griydi gökyüzü ve mevsim sonbahardan kalma hâki mevzubahis iklim deðil üstelik paramparça gönlüm ortada bir tabut birkaç defa ölünmüþtür!
Bir yaðmur sonra, zilzurna çok sonra, ölüme az kala göklerin de ötesinden bir yaðmur susuz bir yazdan kalma ela bir ilkbahardan gelme kalbim emanet kalbine ortada bir yürek yüreðine sunulmuþtur!
Güneþ hiç böyle doðmadý ay hiç böyle dolunay olmadý ölmüþtük mahþeri bekliyorduk üflendi sûra biz yeniden doðduk doðduk yeniden, gömülmeden topraða ve yetiþtik temmuzdan bozma bir aðustos sonuna...
Bu uðurda ölmektir asýl yaþamak ortada sonsuzluða çarpan iki yürek aþk-ý ilahidir bu duyulmuþtur!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.