TESLİMİYETİM YÜCE RABBİME TA İLK GÜNDEN...

Ant içtim bir deðil binlerce kere
Ar bildiðim ruhumdaki beyazlýðý
Arz ettim karanlýða aydýnlýðýmý
Akýl etmedim ve inandým her seferinde
Ýnsan olmanýn þeceresi mademki ahlak ve namus
Yan bakanlardan yana dert ettiðim
Yarý yolda býrakýlsam da yoluma devam ettiðim.

Hüznün rengiyim ben.
Hazanýn da müptelasý.
Hür doðdum hür yaþatmadýlar madem
Asla dem vurmadým yalanlardan
Dertlendiðime þahit Yaratan
Yaratandan dolayý yaratýlaný hep sevdiðim

Köpüren taþan cezveden acý kahvem
Ve iþte dostluðun meþalesi kimse neyse pay ettiðim
Ýçimde saklý derya deniz
Bazen devasa bir dehliz adýmladýðým
Düþlerimden mustarip olsam da gerçeklerdi aralýksýz algýladýðým
Týpký benim gerçek olduðum gibi
Geçecek bunlar da geçecek azizim
Mademki sular seller gibi sevip yüreðimi armaðan ettim
Ar bildim doðruyu
Açmadan göðsümü baðrýmý
Ant içtiðim kadar hayatý düzgün yaþamaya
Hep týrnaklarýmla geldim ulaþtým bu güne
Uðruna ne savaþlar verdim
Neyse atamdan babamdan öðrendiðim
Sadece küpe etmedim kulaðýma
Kulaðýma çalýnan fýsýltýlardan da haz etmedim

Sevemedim ikiyüzlü insanlarý
Gördüm ve bildim hatta þerh düþtüm
Kabullenmek istemedim uçuþan yalanlarý
Çünkü Hakkýn yolunda yürüdüðümdü yine Hakkýn kapýsý
Eþrafý ahvali isyaný zalimi ve iblisi
Gömdüm hem de en derine
Derinlerde yüzdüm ve boðuldum
Yeniden can buldu bedenim

Ruhumsa hep ayakta müþfik
Bir batýnda doðan güneþe aya paye verdim
Hem Yýldýz’dým hem çiçek
Solmamý bekleyenlere sabýr ederek
Soldurmadým en baþta içimdeki ýþýðý
Sönen varsýn olsun feri acýlarýn
Semada saklý bir uçurtma gibi salýndýðým
Bazense durduk yere üstüme alýndýðým

Gökte saklý bir düþtüm
Bir var bir yok
Yere göðe sýðamadýðým doðru
Aþkla erdim ben nihayete
Bir adým sonrasý hidayete
Bel b/aðladým çünkü sevdiðim inandýðým kadar huzurlu
Yaþadýðým yaþattýðým kadar sevgiyi nasýlda mutlu
Kutlu olsun yeni ömrüm
Kurada çýkmadý bu hayat bana
Bahþedendi Rabbim benim gibi bir mazluma

Ah, dahi etmedim
Afalladým ama
Arz ettiðimdi deðerlerim
Arþý alaya çýkan acýlarým ve sevgim ve sessiz nidalarým
Bazen bir mayýn tarlasý yürüdüðüm yol
Saðýmda saðdýcým kalem
Solumda yaslý yüreðim nemine aldýrmadan nasýl ki hemhal
Sevgiyle ve umutla
Bir beyandý yazdýklarým
Bir nizam ki evrenin sunumu
Sulh bildim sevgiyi
Men ettim kendime kötüyü ve nefreti

Mal olsa da koca ömre
Kýyýsýndan dönsem de ölümün defalarca
Ýnancým ve umudumdu beni yaþatan
Seðiren gözlerimden taþan bunca yaþýn ardýndan
Yas tutmadýðým kadar gidenlerin ardýndan
Sevgi de umut da yasamdý benim
Yaþadýðým kadar yaþattýðým nice güzellik kýblemden taþan
Allah rýzasý için mademki baþ koymuþtum hayata
Kayýp da gitmeden ayaðýmýn altýndaki zemin
Yeter ki emin olsun insan kendinden
Teslimiyetim yüce Rabbime ta ilk günden…


Sosyal Medyada Paylaşın: