Nerde gençliğim
Yalan oldu diyorlar, nerde benim gençliðim
Nerde benim gençliðim, kalmamýþ hiç sevenim.
Bir baþka hale geldim ben þu ömrün sonunda,
Nerde benim gençliðim kalmamýþ hiç sevenim.
Hiç düþünmezdim oysam, bu hale geleceðimi
Gençliðime doymadan, kaybettim gençliðimi,
Þu geldiðim son demde, tutan yoktur elimi
Nerde benim gençliðim kalmamýþ hiç sevenim.
Ne yaptým’ da hayatta, bunlar geldi baþýma
Ýlgi yok benim olgun, þu geldiðim yaþýma
Adam yerine konmam, kaldým yalnýz baþýma
Nerde benim gençliðim kalmamýþ hiç sevenim
Bakmazmýþ hiç kimse. düþene el ayaktan
Kalkmaz oldum ben þimdi, yastýk yorgan yataktan
Yeni çýkmýþ gibiyim, kahrolasý savaþtan
Nerde benim gençliðim kalmamýþ hiç sevenim.
Her mevsimim kýþ gibi, uyku girmez gözüme
Sanki ben çocuk oldum, bakan yoktur sözüme
Hiç kimsem bakmaz oldu benim gamlý gönlüme
Nerde benim gençliðim kalmamýþ hiç sevenim.
Kul Yüksel’im dertliyim gençlik var þu aklýmda
Dost denen dostum yoktur, ben yanarým halime
Koca bir ömrü verdim, gide, gide yollarda
Nerde benim gençliðim, kalmamýþ hiç sevenim.
24 Aðustos 22
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.