YANMADAN PİŞİLMİYOR

Gayrý vakit tamamdýr düþmek için yollara,
Bir hayli yorulsam da yanmadan piþilmiyor.
Yük olmadan iyice tutunduðum dallara,
Bin yerden kýrýlsam da yanmadan piþilmiyor.

Seksen dört aðustosta geldim yalan dünyaya.
Otuz beþ yýl yürüdüm yýllarý saya saya.
Nice ümidim bir bir düþerken akan suya,
Yeniden sarýlsam da yanmadan piþilmiyor.

Farklý açýlar ile bakarken görüntüye.
Ýnce düþüncelerden hep düþtüm üzüntüye.
Tersine yönde kürek çekerken esintiye,
Ortadan yarýlsam da yanmadan piþilmiyor.

Kayýp olmak da vardý kalabalýk içinde.
Gezinmek de var idi binbir kýlýk içinde.
Benimkisi yangýndý suda balýk içinde.
Vurgunla vurulsam da yanmadan piþilmiyor.

Þimdi bilinmez yöne çevirirken rotayý.
Eþref-i mahlûk üzre sabitledim çýtayý.
Silerken þarkýlara yazdýðým her notayý.
Biçare durulsam da yanmadan piþilmiyor.

Mesut’um heybemdeki azýðým þiir ile.
Yaraya neþter vuran yazýðým þiir ile.
Vedalaþýp artýk her yazdýðým þiir ile,
Kendimden sýyrýlsam da yanmadan piþilmiyor.

Mesut ALTUNKAYNAK
Sosyal Medyada Paylaşın: