Arş Ağlar, Aşk Ağlar .!

Eyy kimsesizliðimin asilzadesi.

Ben ki;
gamýndan na’hoþ olmuþ, bir garibim.

Gel de,
sedandan bir bakýþ
cemal-i gülzarýndan
bir buse bahþet...

Hazandan bozma,
þiirler biriktirdim senin için.

Su kýyýlarýna yuvalar yaptým.

Bülbüle inat þakýdým, her gün ismini.

Ser verdim de;
Sýr vermedim.

Sine-i mahzenimde sakladým senli düþleri.
Yâd ellere düþürmedim..

Mabedimde birikse de cevval feryadlar.

Her gece, yapýþsa da þah damarýma
riyakâr bir sitem.

Bin kez eyvahh dedim de;
Bir kez ahh etmedim.

Leyl ki bizi;
Koynunda hüzün niyetine s’aklar.

Adýmýz yankýlanýr her gece,
Yer ile gök arasýnda.

Arþ aðlar
Aþk aðlar

Gör ki
bir tövbe kapýsý aralanýr ufkuma .

And olsun;
Sensiz içeri girmedim. !

.
.
.
Ruhu Azade



Sosyal Medyada Paylaşın: