Adı Olmayan Şiirler - 5
Aþkýn dergahýna girdim sýrtýmda hýrka dilimde eyvallah ile
Ne gelirse yardan diyerek ser verdim çilehanedeki divane olmuþ derviþe
Firavunun sýrrýna vakýf oldum, Musa’nýn asasýný kýrarak
Kýzýldeniz’i ikiye bölerken gördüm hakikatin ben’liðini.
O’nu zikretmek deðil O olmayý bil’mekmiþ tüm mesele.
Nasibinde bilmek olan ile
Halil Ýbrahim bereketi olanýn gönlüne demirlemiþ
Nuh’un gemisinden havalanan
Zümrüd-ü Anka kuþu oluyor
evvele iman etmeyen hallerim
Bedenimin ruhumla halvetine þahitlik ediyor Azrail
Nefsi þad olsun diye sela veriyor minareden uçan güvercin
Eyvallah diyor postunu kapýya sarmýþ oturan
Annem sesleniyor daðlarýn kar tutmuþ zirvesinden "seni seviyorum oðul"
Babam kavalýn notlarýna diziyor bütün ayrýlýk türkülerini
Nemrut kim ola ki hasretin karþýsýnda diyerek
Zikir çekiyor ibrahim
Kurban edilen koçun kanýnda biliyor
Gözlerinin ödenmemiþ diyetini
Kutsal kitaplar iniyor
Semaha duran ehl-i ÝNSAN’a
Ali’den Veli’den Muhammed’ten deðil
Hak’tan geçiyor Aþk’ýn yolu diyerek yýkýyor sýrat köprüsünü Ebabil kuþu
Gökyüzünde cehennemi yakýyor pirinden ikrar alamamýþ kýrklar meclisi
Cem’e özünün damlasýný damlatýypr hünkar
kýzýlcýk þerbetini içip dara duruyor Yunus
Uslanmam diyor yarin yüzünü görmeyen Mecnun
Çölde bir tufan koparýyor Ýsrafil dönüyor eteðinde Ýsa "sev" ey þah’ým benle geleni
Denizden balýk çýkarýp insana nimet olarak veriyor Poseidon ve ateþi avucunda taþýyor Hades
Kardýr kýþtýr kýyamettir kýyma gözümün nuruna deyip aman diliyor, þükürlerini ateþe hediye eden Zerdüþt
Ýsmail kesiyor býçaðýn sýrtýnda saçýnýn son telini
Yapma diye iniyor can havli ile Ýbrahim
Aman çekiyor en uzun, en derin ve en içli haliyle Kul Nesimi
Teninden doðuyor tekrar ruhum
Secde ediyor kendi yaratýlýþýnda zuhur eden gülüþüne.
Hey hak... Þimdi el pençe durup aþk olma vaktidir.
Eyvallah Eyvallah’ýma...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.