BELKİ DE…

Aralýk sabahýnýn güneþiyle
soðuk sis daðýlmak üzere
güller ve çalýlarda su damlasý býrakarak
parkta üç sýçrama taþý
köþeleri çamura batmýþ
münzevinin ömrü hangi köþesinde ölmüþ?

Üç güvercin, bir saksaðan, serçeler
ve taþlar arasýnda bir mýsýr koçaný,
cebinde hapsedilmiþ yýldýzlar,
saçlarýna gömdüðü fýrtýnalarla,
yaþlý bir münzevi bu þiirdeki.

Hayaller dolanýr çevresinde
görür çektiði bütün ahlarý
aynalarda büyüttüðü acýlarý
ana kokulu çocukluk yýllarý
derinden sancýyan kavak yelleri
yastýk altýnda biriktirdiði düþ kýrýklýklarý
uzayan saçlarýnda uyuyan
gözyaþýndan kopmuþ kelebekleri
hüznünün suyunda yýkamýþtý tüm çiçekli mendilleri
ama bunu kimselerin bilmediði.

Münzevinin elleri kýrýþýklýklar içinde
ilerliyor boþlukta
kendi görüntüsünde
sendeleyiþ içinde
sessizce
parkta
belirsizce akýp giden bir buzul
silik sabahta
dakikayý aþan çok uzun bir dakikada
yitirmiþ neyi varsa
piþman olmadan hiç
artýk yalnýz
hiç bitmeyecek bir uyku içinde
hiç bitmeyecek gecenin.

Üç güvercin, bir saksaðan, serçeler,
taþlar arasýnda bir mýsýr koçaný ve
köþeleri çamura batmýþ sýçrama taþý
belki hiç yoktular
avuçlarýnda uyuttuðu
unuttuðu köpüktüler
belki de…

FATMA LEYLȂ DENÝZ


Sosyal Medyada Paylaşın: