Keman ve Çay

Dertlerin inleyen naðmeleri, olur kemanda ses.
Ýncelir hüzün telde içten içe, ten hüzne kafes.
Çay, ince bellide huzuru solur nefes nefes.
Kemanda dert destelenir,
Beste olur inler durur.
Çalan da dinleyen de o sese meftun olur.
Keman, sunar her dem içli bir taksim.
Çay, vazgeçemediðim ince belli yârim.
Kemanýn naðmesini ruhumda,
Çayý, demlikte demlerim.

Titrerken ruhumda kemanýn naðmeleri.
Iþýldar içimde çayýn huzmeleri.
Erir çayýn kalbinde çay þekeri.
Tat olur damakta yýllarca kalýr tadý.
Keman hüznün, çay hasretin deðiþmeyen adý.

Keman, ince ince dokunur,
Ruhumun hüzün tellerine.
Hüznün sonsuz bestesi olur,
Çay süzülür demlikten,
Göðsüne gül sokunur, narin bardakta.
Ýzi kalýr hem damakta hem dudakta.
Nazenine naz kokulu þarkýlar okunur.
Güftesi çay olur.
Mest olur zaman mekan, hasret yola koyulur.
Keman çaya ,çay kemana karýþýr.
Ýkisi de sevda dersini okur.
Hüzün, hasret çaðrýþýr,
Kemanýn sesinde, çayýn nefesinde,
Aþk kilimi dokunur,incecik parmaklarda güzellik yarýþýr.
Ankara,28.08.2008 Ý.K





Sosyal Medyada Paylaşın: