AVRUPA TRENİ

Her gece gördüðün hep ayný rüya
Avrupa’ya alýyorlarmýþ güya.

Bu nasýl rüyadýr hayýr mý þer mi?
Gökten yaðan umut bize düþer mi?

Damla damla umut, oluk oluk kan
Kim sana altýn tasta zehir sunan?

Farkýnda mýsýn ak ile karanýn
Esiri olmuþ gibisin paranýn.

Parayla mý kuruldu sanki vatan
Vatanýn bedelidir yerde yatan.

Sardý bir Avrupa treni telaþý
Unutturdu bize ekmeði aþý.

Görülmedi böyle büyük bir yalan
Sanki tren kaçtý sade biziz kalan.

Tren kaçarsa uyamazmýþýz çaða
Sýtma tutmuþ gibi çýðlýk çýðlýða

Feryatlarý kulaðýmda çýn çýn ses
Sandým Sûra üfürüldü son nefes.

Hala anlamadýn almayacaklar
Sakal da kessen inanmayacaklar.

Sen deðil misin haçlýyý durduran,
Ýstanbul’u alýp Türkle dolduran?

Kýbrýs’ý da aldýn kestin kolunu
Nasýl unutur Avrupalý bunu?

Ýntikam için pusu kurmuþ bekler
Köþe baþýnda kudurmuþ köpekler.

Bak ta gör bu kadar kör olamazsýn
Ölsen de vebalden kurtulamazsýn.

Sosyal Medyada Paylaşın: