KAVGAM

Ýçimde yedi baþlý devlerin kavgasý var,
Beyaz duvaklý kýzýn, gecikmiþ hülyasý var,
Kara gözlü çocuðun, bayramlýk rüyasý var;

Bunlar var diye bende, kaldýracaklar daða,
Ben derdimi söyledim, yedi dilde ýrmaða...

Bir mucize sonucu, ayý bölemez miyim?
Vurup asamý sulara, geri dönemez miyim?
Kurtlar yiyor gövdemi, sabýr denemez miyim?

Kovulduysak cennetten, almazlar mý bir daha?
Kim açar kapýlarý, her gün yeni günaha?

Biz ak günler beklerken, çoðalýr kara delik,
Vallahi anlamadým, bu oyun kaç perdelik,
Her gün gamla, kederle yapýyorum evlilik;

Sustururlar dilimi, sýkarlar boðazýmý!
Unuturum yeniden baharýmý, yazýmý.

Baþýmý vursam taþa anlar mý ki, dilimden,
Kýrk yýldýr büyüttüðüm, gonca düþer gülümden,
Çaldým yar kapýsýný, anlar diye halimden;

Ey vah! Dinlemedi de, sýrtýný dönüp gitti!
Ben bir demir dað idim, bu hal beni eritti...

Þimdi ne yar kapýsý, ne de yaren tafrasý,
Dilimde acý soðan þu beylerin sofrasý,
Benim halimi anlar, askýda sefer tasý;

Ben doðradým, ben yerim, çýkýnýmda azýðým,
Aldýrmadýnýz gitti, gelir size yazýðým!

Sevda yüklü kanadým, açýl þimdi göklere,
Çiçekler bal göndersin, kabarmýþ peteklere,
Vuruyor deli rüzgar savrulan eteklere;

Kaç yalaný yaþadým, inanmadým, kanmadým,
Bu sevdanýn ardýndan koþmaktan usanmadým...



Hayrettin YAZICI






Sosyal Medyada Paylaşın: