GADDAR
Ne sevdanýn yeli, ne sabrýn gülü,
Ne yarin sol yana düþen kakülü,
Ýþte þimdi oldum yaþayan ölü!
Tan aðarýr þimdi yýldýzlar söner,
Beklemen boþuna sanma ki döner.
Bu gidiþin ateþi var, adý yok,
Bundan böyle hiçbir þeyin tadý yok,
Baþucumda mýrýldayan kedi yok!
Gel de sen öp yalnýzlýðý alnýndan,
Çýkar þimdi son Yusuf’u kuyudan.
Kimse tanýmasa, yollar tanýdý,
Býrakmadýn gitti bu kör inadý,
Ne hale geldim bak, içim kanadý!
Buna hakkýn var mý, söyle bir tanem?
Gelse baþucumda otursa annem.
Kimse tanýmasa o beni tanýr,
Suç iþlerim hep yerime utanýr,
Nerde kapý çalsa ben geldim sanýr;
Seni kýskanacak zaman olmadý,
Yýllar umuyordum, bir gün dolmadý.
Aðlarým ben, her gidenin ardýndan,
Sanýrým kopuyor anayurdundan!
Yar derdi, beter mi sýla derdinden?
Beter oldum elleme sen yaramý,
Unutturdun, ananemi, töremi.
Gözün aydýn, olan oldu bak þimdi!
Baþucumda koca mumlar yak þimdi,
Aradýðýn artýk bende yok þimdi;
Topla uçtan uca gelip dür beni,
Yokluðuna zebun ettin yar beni!
Yokluk nedir, ben doðuþtan bilirim;
Çok dönmüþüm eve bomboþ ellerim,
Gün geçtikçe daralýyor bak, yerim!
Feda ettim, varlýðýmý darlýða,
Gönlüm bile dayanýr gaddarlýða!
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.