TÜTÜYOR ZAMAN

Kanatlanmýþ uçuyor zaman
Duru yok duraðý yok
Yüzde çizgi oluyor baþa düþen ak
Geçip gidiyor takvimleri yakarak
Böyle böyle kaç mevsim geçti
Kaç zemmheri gördüm
Kaç bahar gömdüm
Yüreðim ipil ipil yanarak

Ne vakit takýlsam peþine kurþun gibi
Ramak kala tutuluyorum
Akrebin diþlerinde ufalanýyor hayatým
Yelkovan tartaklýyor ümitlerimi
Taþ duvar oluyor yorgan
Ateþ kapaný döþek
Geçiyor bir üç yüz altmýþ beþ gün
Susup susup aðlayarak

Her þafaða yalýn kýlýç uyandým
Besledim hüznümle yalnýzlýðýmý
Aldým daramý
Yok ettim sonra gözlerinde
Yokla var arasýndaki varlýðýmý
Kaynayýp tütüyor zaman
Yýllarý yýllara düðümlüyor
Ve bugün kýrk dördüncü gurbetim
Telli duvaklý gelen günle birlikte
Bir adým daha yaklaþýyorum en sevgiliye
Yeni bir yýldýz düþüyor baþýma
Cümle gamý doðruyorlar aþýma
Damarlarýmda kuruyor zaman
Ömür büsbütün yoksunluðuyla bitiyor
Oysa ben henüz doðmuþ çocuðum
Gün görmeden topraða bakan
Gün dönmeden solan...









Sosyal Medyada Paylaşın: