ATEŞLERE ATARSIN
Bilmezsin, yüreðimde yanan ateþi.
Kendi aleminde, yaþar gidersin.
Yorulma görmezsin, gözdeki yaþý.
Birde þu aþkýmla, alay edersin.
Aðýrdýr sevdanýn, dinmez sýzýsý.
Herkese yazýlmaz, aþkýn yazýsý.
Düþmeye görsün, gönül yarasý.
Kendini daða, taþa atarsýn.
Aþk anlatýlmaz’ ki, yaþanýr iþte.
Gerçek aþk ne, görürsün düþte.
Konuþursun inan, çiçekle kuþla.
Yaþlý gözlerle, uzaklara bakarsýn.
Ne dil anlatýr inan, nede þu kalem.
Her gün ayrý çile, her gün bir elem.
Dinle sen beni, gel kurban olam.
Ellerinle ateþlere atarsýn.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhlis sünbülcü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.