SENSİZ HAYAT
Sindim bir köþeye, aðladým sessiz.
Sustu þu dillerim, konuþmaz artýk.
Bir zindana döndü, þu ömür sensiz.
Baðlandý dizlerim, yürümez artýk.
Bulutlar kapattý, mehtap görünmez.
Yürekteki dertlerim, sensiz silinmez.
Mutluluk uzakta, ne yapsam varýlmaz.
Sensiz mutluluða, erilmez artýk.
Gönül para, pare, çare tükendi.
Aþkýn beni inan, artýk çok yordu.
Ömrümden nice, nice, yýllarý aldý.
Bu aþkýn yolundan, dönülmez artýk.
Bu yoldan nice, aþýklar geçti.
Kalpte onulmaz, yaralar açtý.
Hasretin hançer, baðrýmý biçti.
Sensiz hayattan tat, alýnmaz artýk.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhlis sünbülcü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.