UYANDIM UYKUYU SERİN SULARA BIRAKTIM
bir sabahý daha gecenin karasýndan çalýp,
gözünden öptüm,
öptüm de alý maviyi mi çaldý yüzüme,
yine geceden daha karanlýk bir aydýnlýða býraktý beni,
ne yapýlabilir ki koca gün,
kara çarþaflar gibi sarýyordu,
ömür denen kara yazgý,
bir kahveye kýrk þeker de atsan, kara yazgý ak güvercinlerle bal olmuyordu,
bir bana mýdýr,
bu kara mintan,
sonra bakýyorum o suskunun,
dili kesik, kara kapkara kazanlarýna,
altlarýndaki köze odun atýyorlar,
yetmiyor bir de sarma sigaralarýný ateþlerinden yandýrýp,
kendi ateþlerine püfür püfür üflüyorlar,
öyle ateþ oldum, oldukça için için yandým,
yandýkça eyvahlara ses oldum,
uyandým, uyandýkça uykuyu serin sulara býraktým…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözþiirleri
#sibel_karagoz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.