Aksamalar
Sesindedir, vareder kendini iklim
Seher yellerinde gün, ahir zamanlar
Yedi boyu kalbimin, ýrmak önleri
Hatmi, yaðmur yaðdý mý; gül, kar yaðdý mý
Sesindedir vareder kendini iklim
Nedendir gözlerinde kaybolur aklým
Boyanýr, hangi renge, yarým yaþamlar
Körleþir çalýþanlar pazar günleri
Düþünmez mi topallar, her bir adýmý
Nedendir gözlerinde kaybolur aklým
Beklemek denir ona hem iki büklüm
Aðlar ya yeni bebe, onu kim anlar?
Ýmge havuzum benim, gözümün feri!
Unuttun, anladýmdý çoktan, adýmý
Beklemek denir ona hem iki büklüm
Bir kara tahtayadýr, yazýlý denklem
Sesli düþünmelidir sessiz insanlar
Ben deðil de öteki, sen yok, diðeri
Uzakta görülür ay, kurþun atýmý
Bir kara tahtayadýr, yazýlý denklem
Bükülür de kýrýlmaz o narin eklem
Doðrudur, yara derin, akmakta kanlar
Gül tutmada yine de onun elleri
Duruluyor dalgalar, kuzeybatý mý?
Bükülür de kýrýlmaz o narin eklem
Mahpussun kendin içre behey tutuklum
Yine de gözlerinle, günebakanlar
Önünde kadim kentin fezlekeleri
“Vermem!” diyorsun “Vermem! Size atýmý!”
Mahpussun kendin içre behey tutuklum
Beklemek denir ona hem iki büklüm
Sesli düþünmelidir sessiz insanlar
Gül tutmada yine de onun elleri
“Vermem!” diyorsun “Vermem! Size atýmý!”
Nedendir gözlerinde kaybolur aklým
Merter, Ýstanbul, 2001
Kaynak: Gezgin, U. B. (2007). Gezgin Þiirleri (2000-2005) [Gezgin’s poetry]. Lulu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
UlaşBaşarGezgin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.