O ellerimi uzatsam yemyeþil yapraklarýna pespembe çiçeklerine dokunabileceðim mis gibi kokan manolya aðacýmdý benim. Ve bir sabah, kuþlarýn acý çýðlýklarý ile uyandým. Çünkü kýrýlasý ellerinde kocaman hýzarlarýyla yürekleri paslanmýþ kötü adamlar onu kesmeye gelmiþlerdi. Binanýn ön cephesi boyanacakmýþ, iskele yanaþmýyormuþ bahanesiyle... Baðýrdým dinlemediler, çaðýrdým sesim tükendi... O gece çok yaðmur yaðdý þehre, ne yapsam ne etsem uyuyamadým. Sabahýn en erken saatlerinde toplanýp konser veren minnacýk melodi kuþlarým, günaydýnlarým olmayacaktý artýk...
Fotoðraflar ve kýsacýk þiir o naþad gece ve yaðmur içen suskun þehirden.
... Aðaçlarý dallarýndan kestiler yine Kuþlar çekildi erkenden Hilâli bir yalnýzlýk sinmiþ bu þehre Ölü ýþýklar batýyor gözlerime Ýçimde duvar sessizliði...
Kalbimi açýkta unuttuðumdan beri Tarifsiz bir sancý ekleþti sol koluma Uykumu bölecek habersiz bir yaðmur Kuþlar dönmeyecek Acý dinmeyecek biliyorum Bulutlar gece rengi...
____Hilmi Yazgý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hilmi YAZGI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.