Hakim Bey

Ýþin aslý hâkim bey;
Onu ilk gördüðümde de bu gün ki gibi yaðmur yaðýyordu.
Öyle çok deðildi, hani ahmakýslatan derler ya, iþte tam olarak o türdendi.
Ýnce bir gömlek vardý üzerimde, yaðmurun ve rüzgârýnda etkisiyle üþümüþtüm.
Isýnmak için girmiþtim o kafeye, sonra onu gördüm!

Öyle güzeldi ki,
Sarmaþýk saçlarý,
Gece karasý gözleri,
Ay parçasý gibi güzeldi.
Kendi kendime, ya öldün cennetin en güzel hurisine vuruldun,
Ya da düþler âlemindesin dedim.
Ýnan ki hâkim bey, insan ona bakmaktan kendini alamýyordu.
Öyle kapýlmýþým ki ona bakmaya,
Beni kendime garson getirdi,
Ona bakarken sobanýn baþýnda az daha yanýyormuþum.

Sonra, hayatýmda ilk defa sapýk gibi davrandým,
Gittim tam karþýsýnda bir masaya oturdum.
Yanýnda, esmer kirli sakallý biri vardý,
Benim gibi biraz zayýftý ama ne yalan söyleyeyim benden daha yakýþýklýydý.
Ulan dedim kendime, ulan yine baltayý taþa vurdun.
Gördün mü, onca insan dururken gittin sahipli birine vuruldun.

Bir çay söyledim kendime ama demli cinsinden.
Ancak o getirir seni kendine dedim.
Ona bakarken, az önce üþüyen tenimi alevler sardý,
Çayý içmeyi unutmuþum, çay bardakta buz gibi oldu.

Bir süre sonra hesabý ödeyip gittiler.
Dikkat ettim giderlerken,
El ele tutuþmadýlar ve hatta hiç yakýnda deðillerdi.
Biraz arkalarýndan baktým,
Sonra yine düþlere daldým,
Beni düþler âleminden çýkaran yine garson oldu.
Bu defa kýzmýþtým, ilk defa güzel bir düþ gördüm,
Ulan geldin içine ettin dedim.

Her gün geçmeye baþladým oradan,
Bazý günler içeri girdim,
E garson da tanýdý ya,
Demli çayý getirirdi bana hiç sormadan.

On yedinci gündü, yine gittim.
Tam kalkacaktým ki, birden onu içeri girerken gördüm.
Arkasýndan gelen var mý diye baktým, gelen de yoktu.
Geldi tam karþýmdaki masaya oturdu,
Beni görünce tatlý bir tebessüm etti,
Ýçimde volkanlar patladý,
Alevi bütün bedenimi sardý.

Hani o tam karþýsýndaki masaya oturduðum gün vardý ya,
O aklýma geldi, utandým yüzüm al al oldu.

Kalkýp yanýna gitmek istiyordum ama korkuyordum,
Ya istemezse?
Ya o esmer kirli sakallý, hani benden yakýþýklý olan çocuk gelirse?
Otur dedi aklým kalbime, otur oturduðun yere,
Çantayý yersen kafana karizma düþer yerlere.

Gözüm hep kapýdaydý, gelenlere tek tek bakmaya baþladým,
O çocuðun yüzünü kapýdan giren herkeste taradým,
Ne o geldi, ne de ona benzeyen biri,
O yine karþýmda, ara ara bakýþýyorduk,
Baktýkça uzaktan uzaða, sessiz, sözsüz aþký yaþýyorduk.

Sonra her gün buluþmaya baþladýk,
Yine o karþý masada ben ayný masada,
Seviyor gibi bakýyordu!
Sözler aldatýr biliyorum da hisler aldatmaz diye düþündüm.
Gece karasý gözlerinde aþk vardý, huzur vardý, umut vardý, geleceðim o gözlerin içinde gibiydi.
Önceleri hiç konuþmuyorduk ya, sonra selam vermeye baþladýk.
Kýsa kýsa sohbetler derken, arkadaþ olduk,
Bir gün topladým tüm cesaretimi sevdiðimi söyledim,
Söylemez olaydým,
Öyle þeyler söyledi ki bana, ne aklým kabul etti ne de mantýðým,
Duyduklarým karþýsýnda beynimden vurulmuþa döndüm.

Çekti gitti bu defa arkasýndan bakmadým,
Ben bakmadým ama o üç defa dönüp arkasýna bakmýþ,
Onu da elinde demli çayla gelen garson söyledi.

Dünya da kýyamet ne zaman kopar bilemem ama içimde o gün koptu.
Yaktým sigaramý, çektim dumanýný içime sonuna gelince bastým kalbimin üzerine.
Ne ateþ kaldý ne de kül kaldý.
Rüzgâr geldi hepsini aldý.

Tam doksan gün sonra,
Uzaktan gördüm onu,
Yanýnda benden çelimsiz biri vardý ya,
El ele sarmaþ dolaþtýlar.
Ulan dedim içimden,
Bende bulamadýðýný bunda mý buldun?

Resmini koydum on beþ metre uzaða,
Çektim silahý iki el ateþ ettim.
Övünmek gibi olmasýn amma, iyi niþancýyýmdýr.
O mesafeden asla kaçýrmam.
Ateþ ettim amma vuramadým,
Resmine bile kýyamadým.

Sonra polis arkadaþlar geldi,
Apar topar alýp karakola götürdüler.
Meðer mahalleli þikâyet etmiþ,
Gönlümde kýyamet kopmuþ, kimin umurunda.
Çevreye verdiðim rahatsýzlýktan ifademi aldýlar.

Ýþte karþýnýzdayým,
Ýsterse asýn, isterse müebbet edin,
Ne ceza verirseniz verin.

Ýþin aslý hâkim bey,
Ben de gönlümden davacýyým.
Nasýl oldu da sevdi bir vefasýzý,
Asýl maðdur benim,
Yanan benim, vurulan benim,
Ne tesadüf ki,
Yargýlanan yine benim.
Þimdi karar sizin,
Ne ceza verirseniz verin, razýyým.





Sosyal Medyada Paylaşın: