Ve
Siyah-Beyaz...
Sanýrým bize hayat yolu çizen kalemde,
Siyah ile beyazdan baþka bir rengimiz yok…
Grinin her tonuyla bezenmiþ bir alemde,
Feodal buyruklardan baþka nirengimiz yok…
.
Ýhtimalden bihaber, mutlakýyet körlüðü,
Güçlendirmiþ günbegün kutlu diktatörlüðü...
Dogmalarýn doðurup, büyüttüðü zorluðu,
Ortak akýl, fikirle dövecek ringimiz yok...
.
Düþürmeyiz amma hiç dilden medeniyeti,
Ne gayreti uydurduk, buna ne de niyeti…
Heder olur Tanrýnýn bahþettiði her yeti,
Ýlim-irfan bahsinde çaðdaþ mihengimiz yok…
.
Asaletimiz hayal, sefaletimiz vaki,
Esir verdik muhterem büyüklere idraki…
Korkarým bu gidiþle, bu hal kalacak baki,
Zira þahsiyet için çabamýz, cengimiz yok…
.
Yürürüz “büyüklerin” telkinleri yönünde,
Sürükleniriz meçhul rüzgarlarýn önünde…
Kayboluruz hurafe çöllerinde sonunda,
Dilde doðru sözümüz, halde ahengimiz yok…
.
Mukadderdir olmamýz þer arzulara alet,
Sürüp gittikçe böyle bu þuursuzca halet…
Zaferler kazanýrken her cephede cehalet,
Bizimse kaç asýrdýr henüz bir yengimiz yok…
.
“Vicdansýz” sýfatlarý yükleriz hep “kâfire”,
Verdirmeyiz “mümine” edepten zerre fire…
Oysa kulluk notumuz çoktan düþmüþ sýfýra,
Velhasýl hakikati inkarda dengimiz yok…
.
Veli Bostancý (Ankara, Aðustos 2022)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.