Atýný mahmuzlayarak dörtnala giden ey yolcu Dur gitme! Ateþ çemberidir ilerisi, kentler harabe örendir Gitme çiðneme garip topraklarý Kýrýk fidanlarý.
Önündeki uçsuz bucaksýz ova seni yanýltmasýn Hüner deðildir buralarda at koþturmak Her bir zerresinde çocuklarýn masumiyeti ayak izleri Aðlatma… Çoðaltma ýzdýrabý.
Sanma ki gökte sen bir kartalsýn! Altýndaki yaðýz kýsraktýr seni rüzgâr gibi uçuran Kibrini yen… Galibe gel!
Uzaklarda gördüðün fener direkleri Seraptan yanýlsamadýr gözlerindeki Yýldýzlarý düþürülmüþ, barýþ ateþiyle karartýlmýþ Ocaklarda yanýk kokusu Ey orta hayat direðimin, Dinmeyen sýzýsý.
Renklerin coðrafyamýz gibi Mavi göklere asýlý, ay hilali ebemkuþaðým! Oyun kurucularýn gözlerini kamaþtýrýr durur Bulutlara yakýlmýþ çoklu aðýt Yaðmura vurur.
Dur ey yolcu gitme... Ýlerisi karýþýktýr Dost görünümlü güler yüzler iki gözüm Oyun kurucular hilebaz, Güya barýþýktýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
MÜSLÜM BAYRAM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.