kimin kimsesi sesin týnýsý, bir boþluktu belkide, bir aðrýnýn yastýðý, kimine derya deniz, kimine geceyi uðurlayan uykunun uykusuzluðu,
iþte bu kimin kimsesizliði, vurur du öyle sopa , tokat, yumrukla deðil deðil, iki kaþýnýn ortasýndan, düþ’ün düþüncesizliði ile vururdu, bir kere deðil öldürene kadar vururdu,
bilmiyorum ben kaçýncý öldüren uykuyu sallýyorum, ya da daha kaç sefer bir ölüyü baðrýmda taþýyacaðým, insan neydi? yoruldum mu, aðrýdým, yüksünür mü, iþte bir sürü cevapsýz sorular, oysa ki ölende öldüren de benim ben… Sibel Karagöz #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.