Soytarı..

çýrak içinde kaybolduðunda ustasýdýr labirentin
çýkýþý bulduðunda ise çýraðýdýr kendinin
yani;
hikayenin bundan sonrasý hep yenik..!

bir çok film gösterime giriyordu
ama hiçkimse
bir saray soytarýsýnýn hayat hikayesini yazmýyordu
yine de
mutluluðun, kralý parmaðýnda oynatan bir soytarý olduðunu
bütün ödüllü film yönetmenleri biliyordu
bir de babam..

bana en çok babam yalan söyledi
ben en çok babamý sevdim..

küçük kýzlara büyük sýrlar veren kadýnlar
hep annemmiþ gibi gelirdi bana
sonra büyümeye bulaþtým ve
kimsenin küçük kýzý deðildim

ben çekiyorum siz patates deyin:

gülen bir yüz ve niþasta
birbirlerini pek tanýmazdýlar ama hep yanyanaydýlar
uzay boþluðuna
fotoðraf albümlerine
ve insanlara
o an mutluymuþum yalanýný haykýrdýðýmda
çünkü
eþ anlamlýydýlar deklanþöre basan hayat olunca

- bir saray soytarýsýnýn hayat hikayesini daha kimse yazmadý
yazdýysa gülün bana

yaz dediler sonra uzunca bir kýþ bitmiþti
günlük tutun diye diretince mürebbiye
ve tutmayanlarý cezalandýracaðýný söyleyince
baþlayýverdim iþte
yýl sonunda
ilk sayfasýndan sonra her sayfasýnda den den olan
ve birþeyler uyduramadýn mý diye baðýran
bir kadýn vardý karþýmda

yazdýysa gülün bana

onlarýn gerçekleri vardý
sürekli tahrif edilen bir düzenin içinde
el sürülemeyecek kadar kutsal
bir gün dokunduðumda onlara
içinden tavþan çýkarýlmaya müsait
koca boþluðu taþýyan bir þapka kaldý
ardýmda

yine de birgün
ödüllü bir film yönetmeni
bir saray soytarýsýnýn filmini yapacak diyorum
eðer yapmadýysa

yaptýysa gülün bana..!

nûn..
Sosyal Medyada Paylaşın: