Karyapatya'ya Mektup

Sevgili Karyapatyam,

Nasýl baþlayacaðýmý bilemiyorum.
Seni tanýmamla baþlayayým en iyisi.
12 Þubat akþamý tanýþmýþtýk seninle.
Mektuplaþýrcasýna konuþurduk.
Nasýl da ürkektin bana karþý.
Nasýl da atardý kalbim seninle konuþtuðumuz anlarda.
Seni sevdiðimi anlamam bir þiirle baþladý.
Þiire olan ilginle ve þiir gibi bakýþýnla baþladý
Hâlbuki þiirden anlamayan bir kadýn olduðunu düþünürdüm.
Bu önyargým seni tanýmýyor olduðum içindi.
Sonralarda seni tanýdýðým için çok mutlu olduðumu anladým.
Aylar geçti konuþamadýk.
Yýllar geçse de konuþamayacaðýz.
Fakat bu önemli deðil.
Seni hiç tanýmamýþ olsaydým, seni hiç sevmemiþ olacaktým.
Sen olmasaydýn, en büyük kaybým yine sen olacaktýn.
Hayatýmdan geçtiðin için þükrediyorum.
Uzaktan da olsa yanýmda olduðunu hissettirdiðin her an için.
Seni çok özlüyorum.
Konuþtuðum anlarý, paylaþtýðým þiirleri, geçirdiðimiz zamanýn her bir anýný her bir ayrýntýsýný özlüyorum.
Kim bilir þimdi ne yapýyorsun?
Kim bilir nasýlsýn, ne hâldesin, bilmiyorum.
Umarým iyisindir.
Beni düþünme.
Ben yaþayýp gidiyorum iþte.
Her zamanki gibiyim.
Beni tanýdýðýn gibiyim.
Sevdiðin gibi..
Sevdiðinden hiç emin olamadým ama yine de hissettim sevdiðini.
Ýnsan anlayamadýðý bir duyguyu nasýl hisseder onu da bilmiyorum ya.
Seninle geçirdiðim güzel anlar için Tanrý’ya þükrediyorum.
Bana kýsa da olsa güzel anýlar kazandýrdýn.
Küçük hatýralar býraktýn.
Ayrýlýða inanmýyorum.
Sevdaya dahil deðil ayrýlýk.
Bir þairden duymuþtum.
Þimdi tek tesellim seninle konuþtuðum zamanlarýn hatýralarýmda yer almasý.
Tek tesellim seninle konuþtuðum zaman hissettiðim o mutluluk.
Çeyrek asýrlýk ömrümün baþýndayým.
Ölümü öyle hoþ bir þekilde bekliyorum ki,
Güzel anýlarýmýz olduðu için huzurluyum çünkü.
Seninle konusurken korkuyordum ölümden.
Seninle bir daha konuþamaktan.
Seni görmesem de dünyevî hayatýmda, bir fâni olarak sevemeyecek olmamdan.
Zamaný durdurabilmeyi çok isterdim senin yanýnda.
Yanýnda derken, mecazen tabi:)
Konuþtuðumuz her an yanýnda gibi hissediyordum.
Öyleydi de.
Güzeldi.
Bu anlarýn hepsi için müteþekkirim sana.
Seni bir kul gibi sevdim.
Bir insan gibi.
Bir adam gibi iþte.
Þiirlerde okudum seni.
Þiirlerde buldum.
Adýný gizledim hep, kaðýtlardan.
Uzak tuttum mürekkepten.
Belki de seni böyle sevmek güzeldi.
Beni sevdiðinden hiç emin olamadým.
Lâkin seni sevdiðim, anbean ruhumu saran bir duyguydu.
Hissettiðim fakat dile getiremediðim.
Artýk zaman sensiz geçiyor.
Seninle konuþmadan tüketiyorum bir ömrü.
Son anlarýmý belki de .
Ben yaþayýp gidiyorum.
Beni düþünme.
Küçük sevinçlerinle yaþa.
Yüzün hep gülsün.
Çünkü sen güldükçe daha güzelsin.
Hatýrlýyor musun sana karyapatya demiþtim.
Seni papatyanýn gülümseyen yüzü olarak görmüþtüm.
Papatyaya çok benzerdi gülüþün.
Turkuazý da seninle sevdim.
Renk körü olduðum halde onu da öðrendim.
Sayende mutlu anýlarým oldu.
Özlem duyduðum güzel anýlar.
Þimdi bütün benliðimle yazdýðým bu mektubu sana armaðan ediyorum.
Dilerim bir gün okursun.
Sana olan sevgimi ancak bu þekilde dile getirebiliyorum.
Artýk seni görmesem de, seninle konuþamasam da.
Bir þiiri paylaþamasam da seninle.
Seni özlediðim aþikâr.
Bilmeni isterim.
Her þeye raðmen, hayat güzeldir.
Hayat yaþadýðýmýz güzel anlar kadardýr.
Sevdiðimiz ve sevildiðimiz anlar kadar güzeldir.
Sen de mutlu olduðun kadar güzelsin.
Gülümsediðin kadar..
Ve...
Sevildiðin kadar.
Hoþçakal...
Karyapatyam...

Sosyal Medyada Paylaşın: