SESSİZLİKTE YANDI

camdan hapishaneme
mantar sürgülerime
raðmen yüreðimin kesiklerine baktým
hüzünle ve sessizce ..
korkularým damla damla büyüyor içimde.
incecik melankolisiymiþ
uðultular kalabalýk
sessizliðinde ...
..
kuytu ,gerçek ve esrarlý gözlerini
ayýrdýn mý benden .
çekip gittin bir rüzgar gibi aniden
o gizemli yangýna bu can nasýl dayandý
gel gitler yaþadý gönlümün kýrýk camlarý
uykusuzluðum mum gibi eriyip aktý.
yüreðim kül oldu figan edip yandý
güllerin dikenleri ahu zarýmla
gamlandý
âhým zannederdim aðzýmdan dökülen sözleri
bak þimdi onlarda alazlandý...
......

ruhum alev aldý önce
sonra yanmayla parçalandý
ne sevabým kaldý,
günahlarýmda sevabýmla nasýl yanýp harlandý....
...
gönlümde herþey siyah oldu.
siyah içinde lekeler
süveydayý doðurdu..
mülteci sýðýndým baþka mevzilere
orada beni savurdu, boðdu.
azrailin pençesindeydi bedenim kuþ olup uçtu
diyârlar gezdim Þems gibi
Mevlana’ya kavuþmak için
etrafým fitne tohumlarýyla
puslu.
çarmýha gerilen iskaryot gibi
bedenim göðe vurdu.
kirpiklerinin arasýndan attýðýn okta
yayla nasýl buluþtu.
gönül evim yýkýldý heyhat...
yandýkça küllerim
sözlerinle savruldu....

Meryem Karapýnar
Sosyal Medyada Paylaşın: