Birkaç satýr yazacak mecal de kalmadý elde, Kalmadý umutlarým, güneþin doðduðu yerde, Akþam nerde bitiyor, yaþam perdesi nerde, Bir haykýrýþ; kitabýn sonu, bir ak teldir serde.
Yaklaþýyor sanki geçmiþten gelen bir zemheri, Uzaklýðýn öyküsünde, sanki bir tren sessizliði, Tüm bunlar; tükeniþi, aldanýþý anlatmak içindi, Yaðmur sonrasý þehirde, çýðlýklarýn sessizliðiydi.
Ýçimde söndükçe yeniden tüten bir bukle hatýra, Gözlerin serinlettiði çukurlarýn en derininden, Yükseklerde okunur sala, kumrular geçer tez elden, Evlere çekilir çocuklar, kar yaðar sokaklara inceden,
Kadir ERCÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kadir Ercik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.