KARA ZURNA (69)
Yalan söylüyor yalama dudaklar,
duymak istediðini duyuyor kepçe kulaklar,
fýldýr gözler çakmak-çakmak çýkarýný kolluyor,
birileri tezgah kurmuþ, diðerleri uyuyor
-uyumak ve uymak ayný anlamdaymýþ aman-
“eþit, özgür ve laik olmak” bu deðil, inan!
“Doðru Söyliyen” hapse týkýlýyor,
“Baþka Düþünen” baskýyla susturuluyor,
diþ ve yumruklarýmýzý sým-sýký sýkýp,
“Demokrasi” adýna bu yalana bir kulp takýp
susuyor-susturuluyoruz uy aman;
Ne Uygarlýk nede Cumhuriyet bu deðil inan!
Almanya’da kuru tuzu üstüne yatarak,
þiir yazýp hariçten gazel atarak
Kara Zurna’m hep bunu söyledi;
“Herkes kendisinin celladýdýr!” dedi,
Sýkýysa gel buraya söyle bunlarý uy aman;
“Cessur Ýnsan Olmak” bu deðil ki ulan!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Can Hayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.