YÜREĞİMİN VİTRİNİDİR SEN VE ŞİİR

Düþlerimden tut ve yakala beni, Ruth
Tüten dumaný görmez misin sözcüklerimden?
Yüreðimin vitrinidir sen ve þiir
Kýyýlýr içim ve kýyama dururum gecenin kör karanlýðýnda.
Göðsümde devasa bir obruk ve bil ki; bu aþkýn hatýrýna
Ayaktayým bil de ayazdan üþümediðimi
Avurdu çökmüþ bak göðün
Komplimanlar eþliðinde seviyorum ben seni
Þecerem mi?
Yoksa seccadem mi teslimiyetimle Yaratana
Afaki sevinçlerin uzaðýndayým Ruth ve senin de.

Sensizliði milat bildim
Seferi bir mevsimde saklý bu imkânsýz sevgim
Her renge varým ben
Her yenilgiye tav oldum senin güzelliðinle
Depreþen mi deþilen midir yürek?
Melun mahzun yaþadýðýma delalet
Bir þiirdir kalbin toplardamarý
En sevdiðimse þah damarýmdan yakýn olaný
Duyumsamak kendimi bildim bileli.

Keyfe keder yazmýyorum hem
Hemhal olduðum ne ki sözcüklerimin dýþýnda?
Ah, dýþlandýðým cihan denen martavalý
Ben nasýl da dikmiþtim bir bir duygularýmla
Rengi kaçtý bak, huzurumun
Nifak soktular senle bu aþka
Ýtiraz dahi edemediðim yoksunluðun
Namerdim seni düþlemeden geçen zamanýn her anýnda
Saklý ise sözcüklerim
Bedeller ödediðimin resmidir
Özet geçtiðim ömür ve tav olduðum mevsim.

Akýþkan hüzün debdebeli yalnýzlýðým
Koyu gözlerine her b/aktýðýmda
Zaman durur ansýzýn
Ziyadesiyle ben de susarým
Zifiri karanlýðý bile deler sözcüklerim
Aþkýn bir araya kavuþmayan iki yakasý
Neyse desturum yanarým dururum
Tavaf edilesi þu kömür gözlerin
Þahlanan sözcüklerden sýzan hicran
Feri sönene deðin kalemin
Fettan i mgelerin de uzaðýnda
Edebimle yazar severim.

Irký yoktur içimdeki müzmin sevgimin
Nam saldým ben hem
Arz edip talep bulamadýðým ne ki?
Nemalandýðým bir þiir bir hikâye ve nicesi
Kimse kulp takan bu aþka, Ruth
Soytarý yüreðimden vurma artýk beni
Hem uzak hem yakýn
Tuzaðýna düþtüðüm kadar kaderin
Tuz biber ekti keder
Beni sevmesen de baþým gözüm üstüne
Yeter ki sen kal olduðun yerde…

Sosyal Medyada Paylaşın: