insanýn yurdu kendidir. kendi içindedir. içinde saklý keþfedilmeyi bekleyen hazinedir. ...... yaþadýkça ,tattýkça, tanýdýkça dünyayý öz vatanýnda garip öz yurdunda parya olduðunu anlar, alýr insan ûnvaný ..... dünyadýr insana ayna tutan , insanýn kendine baktýðý aynadýr ona kucak açan.... insan,dünyayý yurt eder. insan, dünyayý d/âr edinirse âlem insana dar olur kendi deyimiyle.. ...... dünya deðil insanýn yurdu insan dünyanýn yurdu insanýn, ruhu umudu ve ufkudur asýl mevzu.. ........ dünya ne zaman insansýz kalýr . insan kendini unuttuðu zaman benliðine sarýlýr... Ama hâla kendini insan sanýr ....
Meryem Karapýnar
Sosyal Medyada Paylaşın:
meryemkarapinarr Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.