benim için yaþamýn bir anlamý var mýydý, bilmiyorum... yaþamýn anlamý onun için var mýydý, onu da bilmiyorum...
týpký onun gibi kalbimi hafife almak istiyorum. sözlerimi, duygularýmý, düþüncelerimi, sevgimi, özlemimi..... ama, onu bile beceremiyorum.
o gitti! o gittiðinden beri böyle belirsizlik içindeyim. sürgün edilmiþ yolculuklarda kendimce, yaralarýmý sarýyorum.
biliyorum, susmak gizlemek gerekirdi...
þimdi pul pul dökülen yaralarýmý belki acýsý diner diye, bir mendile koyup öpüyorum. göðsümün içinde alýp baþýný giden nazlý ve çaresiz hasretler büyütüyorum...
ve kalmanýn gitmekten zor olduðu anlarý yeniden... yeniden... yeniden yaþýyorum...
(kor)
Sosyal Medyada Paylaşın:
KOR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.