CAN ÖZÜM
Öyle bir boþluk ki bu beterden daha beter.
Gönül bir yaprak gibi savruluyor can özüm.
Aðustos sýcaðýnda susuz kalmýþ gül gibi,
Günden güne solarken kavruluyor can özüm.
Vurur oldu yüzüme hâl bilmezler hatamý.
Göðüsleyemez oldum asýlsýz bin ithamý.
Acýlarýn koynunda sensizliðin matemi,
Geçmesinden geçtim de yavruluyor can özüm.
Yorgunluðumu gördüm saçlarýmýn akýnda.
Taþýnmýyor gözyaþým þu feleðin arkýnda.
Ya vuslat çok uzakta, ya ecel çok yakýnda.
Her yýl esen yel gibi devriliyor can özüm.
Þansým almýþ rengini gözünün karasýndan.
Çekiyorum her derdi eksiksiz sýrasýndan.
Boðazýmda bir ilmek zülfünün arasýndan,
Uzuyor kývrým kývrým kývrýlýyor can özüm.
Mesut’um iþte böyle takvimlerin sunduðu.
Muamma hangi gönlün hangi gönlü andýðý.
El alemin yurdumu bir gülistan sandýðý,
Her gün baþka bir çöle çevriliyor can özüm.
Mesut ALTUNKAYNAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut ALTUNKAYNAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.