GÖZLERİN

Gördüðüm gün açtý sînemde yara.
Bazen de can kattý cana gözlerin.
Deryadan derindi, kömürden kara.
Zýndan oldu kaç yýl bana gözlerin.

Kirpiklerin ok mu gözün üstünde?
Kalem kaþýn yay mý yüzün üstünde?
Hem iþmarýn hem de nazýn üstünde.
En güzel sýðýnak sana gözlerin.

Aþýðýn gözünde en kutlu ülkü.
Ya uçsuz bir ülke ya ocak belki.
Her bakýþý kutsal geçilmez bilki.
Vatan; Edirne’den Van’a gözlerin.

Bir güneþ misali düþer her yana.
Sanki ab-u hayat iç kana kana.
Her seher vaktinde nefes her cana.
Doðarak yol verir tana gözlerin.

Ay çehren içinde aya benziyor.
B’akarken billur bir suya benziyor.
Her hali ayrý bir toya benziyor.
Sonsuz bir huzurdan yana gözlerin.

Mesut’um kalemim yetersiz kaldýn.
Kaç aþýk aklýný baþýndan aldýn.
Bak yine göklere bir bakýþ saldýn.
Gelip gözlerime kona gözlerin.

Mesut ALTUNKAYNAK
Sosyal Medyada Paylaşın: