BAYRAM GELMİŞ GURBETTE
Tüm gurbetçilerimizin Bayramý mübarek olsun.
BAYRAM GELMÝÞ GURBETTE
Güneþin gül yüzünde hüzün saklanýyordu,
Anladým ki bu sabah bayram gelmiþ gurbette.
Saða sola bakýndým tanýdýðým kimse yok,
Eþ, dost, hýsým, akraba yaban olmuþ gurbette.
Sokaðýn bir ucuna takýlýyor gözlerim,
Bizim eve hiç kimse uðramadan geçiyor.
Sessizce ümüðüme týkanýyor sözlerim,
Anlamsýz bakýþlarým sanki zehir içiyor.
Gökkuþaðý bir hayat matem rengine döndü,
Ruhumdaki Ýlkbahar yavaþ yavaþ solarken.
Hasretliðin narýnda yürek tutuþtu yandý,
Esrimiþ duygularým beynimi týrmalarken.
Þeker þerbet deðil ki bir yudum acý zehir,
Gözlerim yaþardýkça karþýmda cilvelenir.
Canda meydan savaþý yalvarsam etmez tehir,
Þu gurbet hançer gibi bilendikçe bilenir.
Bir gariplik sezilir telefonun sesinde,
Her çalýþta kalbimi sýzlatýyor derinden.
Acep kaç yýl geçecek gurbetin sinesinde?
Döner miyim hayatýn en sonuncu turundan?
Hele açýn kapýyý þu çalan zil bizim mi?
Benliðimi usulca bir heyecan kapladý.
Gurbetlik kýsmetim mi yoksa alýn yazým mý?
Hicranlarý ok yapýp ciðerime sapladý.
Garip kalan kapýmýz kesik kesik çalýndý,
Bir kaç çocuk birleþip þeker almaya geldi.
Umutlarým tükenip kara baðrým delindi.
Bir bayramda umutlar daha doðmadan öldü.
Ervani, yüreðinde yaralar azdý yine,
Ýlaç fayda vermiyor boþa sürüp durmayýn.
Gözlerimde ki yaþlar kan olup sýzdý yine,
Býrakýn aðlayayým nasihatte vermeyin.
Ýhsan ÞOLA (Ervani)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.