ZAMAN AĞLIYOR
her zaman göz yaþlarým yaðmura eþlik ederdi,
þimdi öyle inceden inceye, sýrtýmda bir ürperti,
zaman dökülüyor bir yaðmur tanesinde,
öyle sinemde aðýr aðýr yanan, yandýran aný sepeti,
ince incecik; inceden inceye bir yara soluklanýyor,
sinemden zýlgýtlarla dökülüyor,
ayaklarýmda pranga gibi sürünüyor,
her yaným, yanýmda veda etmeden sökülüp, dökülüyor bir yaðmur tanesinde,
bir hayli yaðdý yaðmur, tanesinden ayrýla ayrýla,
göðü inleten bir ses, hayalin hayaline sýðmýyordu,
hatta bir tarifi, hiç bir kitapta yazmýyordu,
öyle derinde ki aðrýyý yaramdan söküp alamýyorum,
içime içime, içimin içinde kayboluyorum,
ne vakit, hayalin hayaline kapýlmýþým,
nece rüyalar aleminde konuþuk etmiþim,
bilmem, bir serçe dizlerimde,
ýslak ellerime oturdu,
cik cik zamaný ellerimden aldý,
aðlama artýk aðlama cik cik ,
ya da uyku ile uyanýklýk arasýnda bir düþ daha gördüm, kim bilir…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözþiirleri
#sibel_karagoz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.