Sekerât-ı Aşk

…ve gecenin orta yerinde
dondu zaman.
uyku serazat firari
emir ferman tanýmayan.
gönlüm deliþmen bir ýrmak;
özlem vadisinden kopup
sana doðru çaðlayan…

bir hasret komasýdýr yüreðimde
sancýlarla kývrandýðým.
firak yangýnlarýdýr
derununda alev alev yandýðým.
dilimde tesbih’dir adýn
hece hece, ilmik ilmik
beni sana baðlayan.
ve geceyi uyandýran sükûtumdur;
içli bir sýzý olup
çaresizce aðlayan…

belki de sýrtýný dönecek
birazdan sabah,
þafak selam vermeyecek,
kahrýmý çekmekten
yorgun düþecek zaman.
“öldüðünde sarhoþtu” yazacaklar
mezar taþýma.
bilmeyecekler;
baldýran içtiðimi elinden,
bilmeyecekler ooy
ölümsüz bir yürek taþýdýðýmý göðsümde;
aþk od’uyla can özünü daðlayan…

aþk’ýn ve âþýk’ýn canýný yakanlar
yürümesin ardým sýra,
bulunmasýn makberimde.
vuslat þiirleri okusun ruhuma
aþk derviþleri
fatiha eþliðinde.
aþk’ýn ve fâtihâ’nýn âlî hatýrý’na
ölümün dirilten muþtusu hatýrý’na;
mevlâm seni bana versin
büyük gün geldiðinde.
kaderin kaderim olsun dilerim
ebediyet baðýyla yüreðimi baðlayan…

âh! bî çâreyim yâr! elinden dar’a düþtüm,
kâbus oldu rüyalarým;
sürgün yedim hasretlere
hüküm giyip dâr’a düþtüm.
yetinmiyor aþk perisi yüreðimle,
efsunlu parmaklarýyla
kurcalar aklýmý ha bire.
korkum o ki yâr;
adýn dökülecek dilimden mecnûnca
“rabbin kim?” dendiðinde…
acý bana yüce rabbim, bir hal bilmez yâr’a düþtüm,
yâr dilinden yüreðimde bin bir çeþit yara, düþtüm,
bu çetin imtihanýmda sabr-ý cemil ver gönlüme,
gül bahçesi düþler iken onulmaz bir nâr’a düþtüm.
meczub kulum diye bakýp
tebessüm et sözlerime,
estaðfirullah rabbiiim! tövbeeee!...

istiðfarým kabul buyur, taþkýnlýðým affet rabbim,
savrulmamý dindirecek sýðýnaðým sensin benim.
her sýrrýma malik sensin, sensin onu mestur eden,
yegâne sahibim sensin, senden uzak bir hiçim ben.
ben bu gönül seferinde bir yûsuf’u bî çâreyim,
sekerât-ý aþk’la mecnûn akl’ý yitik divaneyim.
rahmetinle sývazla da sükûna erdir kalbimi,
kaçýp cümle heveslerden sen de bulayým kendimi.
yoksa iki cihanda da helâkim olur günahým,
beni bana býrakma ki; sonum hüsrandýr Allâhým.
yusuf’una merhamet et, tebessümle teveccüh et,
senden gayrý yoktur kimsem, muhabbetinle mesrûr et…

Yûsuf Akyüz

Sosyal Medyada Paylaşın: