MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

HÜZNÜME KEFİLİM LAVİNİA BİR DE BU AŞKA...
Gülüm Çamlısoy

HÜZNÜME KEFİLİM LAVİNİA BİR DE BU AŞKA...






Ah, Lavinia…
Sessizliðimi mazur gör sevgiyi pelesenk ettiðim
Ömre katýk ettiðim özleme raðmen
Hali hazýrda gözlerimi diktim ufka
Þarkýlardan geçtim
Þiirlere serildim
Bahtýmýn Þimal Yýldýzý
Olmaz mý karanlýðýn çýkýþ kapýsý?

Meylettim ben bir kere bu aþka Lavinia:
Baþýmý koyduðum hazanýn tutuklu kollarýna
Serildiðim kadar mateme
Sarýndýðým kadar hüzne
S/üzülen nameler
Bir hýçkýrýk gibi boðazýma takýlan
Ne çýkar ki hem;
Esefle dolduðum kadar bahtýn rüzgârýna

Araf’ta asýlý þecerem
Gönlümsün ve hutbem
Aþksýn hatta asasý da aþkýn
Andýkça seni dolar gözlerim
Gözümün önünden de gitmez o güzel siman

Hazaným ben
Varsýn olsun
Hür deðil hor görüldüðüm kadar
Hamt ederek geldim ben bu güne
Hercai yüreklere meyletmedim
Kurþun yiyendi yürek
Kurþun kadar da aðýr bu bitimsiz hasret

Mealim mi ne?
Mecalim kadar meramým da
Mal oldu ömre hayallerim
Gözümün önünde uçuþan
Belki de yerinden sökülen korniþleri gönül perdemin

Muteber olansa yalnýzlýk
Asiyim ve asil
Kimine göre hâsýl olan her günde
Saklandýðým kadar addedildiðim sefil
Seferi yýldýzýyým göðün
Þendi bir zamanlar sesim
Sakýncalý bir varlýk gibi kaçýþýr insanlar benden
Oysaki sevgiyi altýn tepside sundum bir ömür ben.

Kýblem ve yüreðim
Defolu sözcüklerim baðlanan basiretim
Göðün yedi kat üstü
Yemedim içmedim sevdim ben tüm insanlýðý
Hak ettiðimden öte
Hemhal olduðum bunca duygu
Efkârý öteleyen bir uydu adeta yürek
Severek raks eden sözcükler
Tefe konsam da bazen
Tavaf ederim ben evreni kalp gözümle.

Sýnandýðým kadar sireni de susmaz acýlarýn
Hüznüme kefilim, Lavinia bir de bu bitimsiz aþka
Horon teperler
Harý yüreðin nasýl da eser ruhumda
Kâh rüzgârým
Kâh sarp bir daðýn yamacýnda seken bir ceylan gibi
Saðalttýðým acýlarým seve seve dünya denen bu hüzün iklimini

Þerefimle yaþarým
Þirazesi kayanlardan olmadým
Kaybolduðum kadar vakýfým ben gerçeklere
Bir imla hatasý belki de bu aþk
Aþ erdiðim huzur ve mutluluk
Kýrýk kanatlarýmda saklý rehavet
Uçmasam bile konarým en tepeye
Varsa yoksa Rabbim eþlik eden Ýlahi Adalet
Yoksa nasýl vuku bulurdu bunca dilek?
Nasýl nasýl dayanýrdým sensizliðe?

Kara delik misali içine çekildiðim þu dehliz
Makul olan hep sevmek haricinde
Yitip gittiðim bir hikâye
Uzandýðým boylu boyunca o ulvi rahle
Kök hücremde dahi saklý sevgi
Niyazým nazým dinmeden
Ömür de sonlanmayacak
Seninle ya da sensiz
Açýp da solacaðým o günün izinde
Belki de hayatýn gizinde saklý bir hece
Adýný andýðým aþkýn yanýnda
Soluðum kesilse de vermeden son nefesi
Þair edindiðim kadar irademi
Elbet bekliyorum o günü
Dolan miadý bunca þeyin
Dokunaklý bir þarkýdan çok öte
Teneffüs ettiðim bu hava ve sensizlik
Layýðýyla yaþamadýktan sonra ne iþe yarar ki insan?

Helalimsin bazense harcý âlem
Fedaisiyim bu aþkýn
Firar etmeden ruhum bedenden
Susmayacak da bu þarký
Nakaratý sen
Niyazý Allah katýnda saklý her duanýn yolu
Elbet çýkar Ýlahi Aþka
Seninle meylettiðim her gün her saniye
Demlendiðim kadar bilinmezin özlemiyle…

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.