AİDİYET

sorguluyorum,
öyle sabahlarý akþamlara,
akþamlarý uykulara,
bilmem kaçýncý uykudan kalkýp,

bir fincan kahvenin kýrýk köþesinde,
kahvenin köpüðünden ayrýlmasýnda,
öyle durup dinlenmeden aklýmýn köþesinde,
kývrýlmaný sorguluyorum,

kime ne faydasý var ki,
neden meskeni benim naciz kafam ki,
ya parmaklarým, hayalin hayalini,
ruhun bedenini tutamaz ki,

niye ki?
gecenin kervan geçmez,
kuþ uðramaz saatleri,
niye düþ’ümü bölüp, ayaklandýrýrsýn?

söyle hal bilmez?
söyle hudut tanýmaz ?
verilecek bir cevabýn yok !
üstelikte tanýmazsýn, bu aidiyet duygusunu, hayalin hayaline, uykunun uykusuzluðuna…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözþiirleri
#sibel_karagoz

Sosyal Medyada Paylaşın:

Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

İÇİME ÇEKMEK İSTERDİM BİR KIRMIZI BALON SOnsuz Yol UÇUN KUŞLAR UÇUN SARI PAPATYA O TREN KALKTI KARA GÜL HÜZÜN EYLÜL EYLÜL AKAR 3 Aralık Dünya Engelliler Günüymüş bize her gün... GÜN AYSIN