Sevdim anne
SEVDÝM ANNE
Egede, deniz görmeyen bir yerde evladýn
Biliyorum, niye geldiðimi bilmedin ve anlamadýn
Tutuþtum anne
Gözlerinin önünde yýkýlamazdým…
Yanýþýmý görmemen, acýmý hissetmemen lazýmdý
Kaçtým anne
Aðlarken sana yakalanamazdým…
Vurdular beni, kör ettiler, öldürdüler, anlatamazdým
Þamil kardeþimi kaybettin zaten
Kabirsiz cenazeme katlanamazdýn…
Sevdim Anne, sevdim
Eriyip bitene kadar da seveceðim
Yokluðuma sabret ne olur
Belki de bir daha dönmeyeceðim…
Bu güne kadar hiçbir þiirimde aðlamamýþtým sana
Hiçbir þiirde adýn geçmemiþ
Ve hiçbir þiirimi duymamýþtýn
Bu þiir baþka anne, çünkü Aþk’ý hiç yaþamamýþtým…
Kelimeler gözümden de, yüreðimden de akýyor
Evladýn bu iþte Anne
Kaðýda kalem kalem aðlýyor…
Oralarda kar vardýr þimdi
Geçen kýþ onu beklerken kardan adam olan oðlun
Bu kýþ karsýz ve yarsýz ne yapar þimdi
Ezildim Anne
Ýyi ki uzaðýz, iyi ki bilmiyorsun halimi…
Kimse tanýmýyor
Dalgýn dalgýn yürürken kimseyi kýrmýyorum
Utandým gökyüzünden, baþýmý bile kaldýrmýyorum
Yýldýzlara haykýrmýþtým Aþk’ýmý
Aklýma gelir diye bakamýyorum
Otuza bir basamak kalmýþ yaþýmla
Uyuyamýyorum Anne ve çocuk gibi aðlýyorum…
Þu halimden haberin ve haberi olmasýn diye
Þu kan birikmiþ gözlerimi görmeyin diye
Þu zayýflýðýmý bilmeyin diye buradayým
Ve anladým ki ben hep uzaklarda olacaðým…
Aç mý, susuz mu diye meraklanma
Ekmekle su bile yeter bana
Ýçim çürüdü zaten Anne
Geri kalanlar çok gelir, haram olur bana
Hakkýný helal et ellerinden öperim
Evladýn bu iþte Anne
Ben onun sevgisini kalbime gömdüysem
Kendimi de topraða gömerim
Bil ki ancak o zaman geri gelir, o zaman dönerim…
20 aralýk 2006
Çarþamba
Çoban m.y.b
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.